Podróżując po południowej części Niemiec, dotarłam na wyspę Reichenau, która nazywana jest potocznie wyspą warzywną lub wyspą klasztorną. Łagodny klimat wyspy z wieloma dniami słonecznymi dzięki wpływom Jeziora Bodeńskiego oraz wiatrom wiejącym z nad Alp sprawiły, że na wyspie oprócz turystyki rozwinęło się ogrodnictwo. Każdego roku pozyskuje się stąd ok. 20 000 ton owoców i warzyw. To sporo biorąc pod uwagę, iż nie jest to wielka wyspa, bo liczy 4,5 km długości i maksymalnie 1,5 km szerokości.
Wyspę można podzielić na trzy części, trzy wsie Oberzell, Mittelzell oraz Niederzell, tłumacząc na język polski wieś górną, środkową i dolną. W każdej z nich znajdują się kościoły katolickie.
W Niederzell znajduje się Kościół św.Piotra i Pawła (Sankt Peter und Paul). Kościół konsekrowano w 799 roku. Budowlę, którą dziś podziwiamy postawiono częściowo na fundamentach starego kościoła św. Piotra. Wewnątrz znajduje się wiele malowideł a w absydzie malowidła: Jezusa, 12 Apostołów, 4 Ewangelistów i św.Piotra i Pawła. W 1750 nadano kościołowi nową formę w stylu rokokowym.
W Mittelzell jest Katedra Św. Marii i Marka (Munster St.Maria und Markus). Została w 816 roku wybudowana i połączona z Klasztorem Benedyktynów, który powstał na wyspie dzięki biskupowi Pirminowi w 724 roku. W IX wieku wokół klasztoru utworzono ogrody, które były pierwszym krokiem do tworzenia w Niemczech ogrodów pokazowych. Klasztor został rozwiązany w 1757 roku, dziś służy władzom okręgu Reichenau jako ratusz.
W Oberzell mamy Kościół św.Jerzego (Sankt Georg). Słynie z zabytkowych fresków ściennych z X wieku, które nazywane były Biblią dla wierzących, którzy nie potrafią czytać.
Historia tych trzech kościołów oraz klasztoru, relikwie, malowidła, skarbiec oraz pisma średniowieczne sprawiły, iż wyspę nazywano też Klosterinsel, czyli Wyspą Klasztorów.
Od 1838 roku wyspa połączona jest ze stałym lądem groblą, która szerokością sięga 20 metrów a długością 2 kilometrów. W jednym miejscu jest tylko celowo przerwana, gdzie utworzono kanał z mostem aby mogły swobodnie przepływać mniejsze statki. Dzięki grobli dziś można dostać się na wyspę samochodem, autobusem, rowerem a poza tym promami i żaglówkami.
Na wyspie można znaleźć wiele możliwości aktywnego wypoczynku, przede wszystkim obok wędrówek wokół wyspy i tras rowerowych można uprawiać sporty wodne, kąpać się na kąpieliskach i plaży. Są tu szkółki nurkowania, żeglarstwa, wynajem łodzi, port jachtowy.
Przejechałam wzdłuż całą wyspę, przeszłam wiele kilometrów pieszo, zwiedziłam kilka wsi z przystaniami żeglarskich ale zapach samej wyspy pozostanie w mojej pamięci na zawsze. Świetny mikroklimat, słodki zapach owoców i kwiatów, delikatny powiew ciepłego wiatru, pszczoły, motyle i ptaki dawały mi stuprocentowe wyobrażenie, że mogłabym zamieszkać na tej wyspie na zawsze.
Wyspę klasztorną Reihenau w 2000 roku wpisano na listę światowego dziedzictwa kultury UNESCO.