Jeszcze całkiem niedawno odwiedzałam schronisko dla zwierząt na ul. Lotniczej. Ciasne, smutne, przepełnione i beznadziejne. Od kilku lat mamy nowe schronisko większe, czyste, otoczone zielenią z nowoczesną bazą, które znajduje się na ulicy Pruślińskiej 3, ale uwaga w Wysocku Wielkim, na terenie Gminy Ostrów Wielkopolski.
Dojazd do niego jest bardzo prosty, można rowerem lub samochodem. Od strony Koziego Borku lub przez Pruślin. Będąc w Pruślinie skręcamy w ulicę Środkową i jadąc prosto obok kapliczki, wjeżdżamy prosto w ulicę Pruślińską. Drogą szutrową prowadzącą na wzniesienie dotrzemy do schroniska. Bardzo pomocne są rozmieszczone znaki, wskazujące na lokalizację schroniska.
W opiece nad psami pomaga grupa wolontariuszy. Pomaga i współpracuje z nim Ostrowskie Stowarzyszenie Miłośników Zwierząt. Schronisko wspomagane jest przez dzieci i młodzież ze szkół i przedszkoli z terenu podlegających gmin, które organizują różnego rodzaju zbiórki. Ale przede wszystkim finansowane jest z budżetu miast i gmin podlegających pod nie, takich jak Miasto Ostrów, Gmina Ostrów, Przygodzice, Sośnie, Sieroszewice oraz Miasto i Gmina Odolanów, Raszków oraz Nowe Skalmierzyce.
Każdy z nas może pomóc schronisku. Pamiętajmy, że zbliża się zima, więc jeśli mamy zbędne koce, stare ręczniki, kołdry bez puchu można je tam zawieźć lub skontaktować się ze mną.
Schronisko to dom dla niechcianych i zagubionych zwierząt. Tu mają swoje nowe miejsce, czasem nowe imiona, nowych przyjaciół, z którymi dzielą ten sam los, ale przede wszystkim tu mają godną opiekę. Są regularnie karmione, kąpane, mają opiekę weterynaryjną, są czasem rozpieszczane i wychodzą na spacery. Każde zwierzę, a jest ich tu sporo, ma swoją smutną historię. I mimo, iż znana i rozpowszechniona jest adopcja zwierząt, ciągle wolimy kupować nowe zwierzątka. Traktując je jak maskotki dla swoich dzieci. Niejednokrotnie widziałam w mieście dzieci kopiące swoje psy, krzyczące na nie lub koty przywiązane na smyczy do balkonu. Dorośli nie reagują. Smutne. Zwierzęta to żywe istoty, czują tak jak i my.
Zwierzę, jako istota żyjąca, zdolna do odczuwania cierpienia, nie jest rzeczą. Człowiek jest mu winien poszanowanie, ochronę i opiekę.
Ta oczywista, zdawałoby się, prawda zawarta w 1 artykule Ustawy o ochronie zwierząt, nie zawsze jest respektowana w naszym konsumpcyjnym świecie.
Osiek, to piesek, którego tym razem wyprowadziliśmy na spacer. Starszy kundelek, bardzo spokojny i lubiący zabawę. Podobno jeszcze niedawno był wynoszony z kojca, a dziś wychodzi już sam. Z początku nieufny, opuścił bramę schroniska i udał się na spacer. Z kimś kogo zupełnie nie znał, powoli zaznaczając teren wparował w trawę i obwąchiwał płot, tylko z drugiej strony schroniska. Był dumny, że to właśnie on jest dziś na spacerze, a nie jego koledzy. Jednak każdy z nas może zafundować tym psom taką frajdę. Każdy może wyprowadzić jakiegoś pieska na spacer. Polecam!