Warning: Constant MEDIA_TRASH already defined in /usr/home/lwronski/domains/odkrycpiekno.pl/public_html/wp-config.php on line 93 San Marino to ziemia wolności | Odkryć piękno - Blog podróżniczy

San Marino to ziemia wolności

Republika San Marino znajduje się w północno – wschodniej części Włoch. Bardzo blisko wybrzeża Adriatyku, które jest widoczne gołym okiem z murów miasta. Ta bliskość zapewnia łagodny klimat a zieleń oczarowuje. Spędzając ubiegłoroczne wakacje w zatłoczonym Rimini przenieśliśmy się „na chwilę” do antycznej ziemi wolności. Z samego Rimini dojazd jest bardzo prosty a odległość to 22 kilometry.

San Marino

San Marino
Byłam już w San Marino 20 lat temu i mogłabym tu wracać co roku. Widoki wspaniałe, przyjaźnie nastawieni mieszkańcy, czyste powietrze, soczysta zieleń wyrastająca z każdego kawałka gleby między starymi murami. Do tego ciepłe promienie słońca i wiatr we włosach. Bajecznie i miło, a romantyczką nie jestem bliżej mi do realistki, dlatego podziwiam tutejsze pokojowe nastawienie i życzliwość ludzką.
Jadąc do San Marino, kierowaliśmy się na wapienną Górę Tytana- Monte Titano, wznoszącą się na wysokość 739m n.p.m. Mijając granicę z Włochami, niezauważalną granicę, wspinaliśmy się serpentynami do parkingu samochodowego oraz dla autokarów. Tuż przy parkingu można zrealizować zakupy w strefie bezcłowej lub z typowo włoskimi specjalnościami.

Wyżej w mieście samochodów praktycznie brak, a turyści przemieszczają się pieszo. Co jakiś czas widziałam stacje kolejki linowej, jednak przy takiej ilości Przez bramę św.Franciszka (Porta San Francesco) weszliśmy do tej najcenniejszej części miasteczka. Bramę wybudowano w 1361 roku ale po latach radykalnie ją zmieniono, jednak do dziś pod sklepieniem bramy istnieje nagrobek, przypominający o surowych karach dla tych, którzy próbowali wejść do miasta z bronią. Ku mojemu zaskoczeniu, dziś w samym mieście spotykamy sporo sklepów z bronią i militariami.

San Marino

San Marino
Państwo i miasto San Marino położone jest na wzgórzach, które okalają przecudowne pagórki. Bardzo przypadło mi do gustu to sformułowanie „Antyczna ziemia wolności”. San Marino jest wolnym, najstarszym państwem świata, nigdy nie zdobyta. Nazywana też „jaskinią liberałów”, gdzie znajdowali schronienie i opiekę wygnańcy, żołnierze strudzeni walkami, a przykładem był słynny generał Garibaldi i jego wojsko. Sam NAPOLEON Bonaparte pełen podziwu dla godności tego małego narodu, wypowiedział słowa: „Należy zachować San Marino jako przykład wolności”. Napoleonem III jako cesarz Francji wsparła to państwo w najtrudniejszym momencie w 1854 roku, gdy Rząd Papieski nakazał Księciu Toskanii zbrojne zajęcie San Marino. W ten sposób zażegnano niebezpieczeństwo i do ataku nie doszło.
Miasto San Marino było ufortyfikowane i chronione trzema pasami murów obronnych, budowanych na przestrzeni wieków. Pierwszy krąg Guaita rozciągał się po zewnętrznej części miasta, a pomiędzy znajdowały się cysterny zbierające deszczówkę. Drugi krąg pochodzi z XIII i XIV wieku, a trzeci ukończono w 1549 roku. Jednak najważniejsza część San Marino to 3 wieże, Pałac rządowy ze Statuą Wolności, Kościół Parafialny, duża ilość muzeów, galerii oraz pomników.

Pałac Rządowy

Pałac Rządowy po włosku Palazzo del Governo,  postał w miejscu starego, szesnastowiecznego pałacu. Obecny pałac budowany był przez miejscowych kamieniarzy, przez 10 lat i uroczyście otwarto go w 1894 roku. Na ceremonii Giosuè Carducci wygłosił przemówienie o „wiecznej wolności”  Na pierwszy rzut oka mamy piękne okna i drzwi o ostrych, gotyckich łukach. Krenelażem gwelfijskim wykończony jest dach i dzwonnica pałacu. Przepiękna fasada pałacu pokazuje swoje piękno z bliska, kiedy się jej przyjrzymy. Herby zamków republiki, lampiony a na dzwonnicy trzy figury : Św.Marino, znajdujący się pomiędzy figurą św. Agaty i św.Leona. W pałacu znajdują się:  Sala Rady wraz z sześćdziesięcioma gotyckimi fotelami, Sala Audiencji , Sala Zebrań i Głosowań. Tu odbywają się wszystkie zgromadzenia Wielkiej Rady Naczelnej, która jest Parlamentem Republiki i składa się z 60 członków, wybieranych przez naród, co 5 lat.

Tuż obok pałacu znajduje się Plac Wolności z piękną Statuą Wolności. Jest ona dziełem rzeźbiarza Gallettiego a podarowała ją miastu księżna Otilia Heyroth z Berlina. Z tyłu statuy znajduje się marmurowa płyta z kierunkami czterech stron świata. Jest ona najczęściej przysłonięta przez tłumy turystów. W tym miejscu odbywa się wiele uroczystości państwowych a także parady wojskowe i zmiana warty.

 

Trzy wieże

Trzy wieże na górze Tytana: Guaita, Cesta i Montal, skutecznie broniły wolności ludności San Marino. Nie zostały nigdy zdobyte ale zagrażał im upływ czasu. Stały i niszczały. Sto lat temu dokładnie ukończono prace restauracyjne dzięki temu widnieją na każdej fotografii i są widoczne z nad Adriatyku. Wieża Guaita funkcjonowała do lat 60-tych ubiegłego wieku jako więzienie a dziś mieści stałą wystawę dotyczącą fortyfikacji San Marino. Druga wieża o nazwie Cesta lub też Fratta, znajduje się nad przepaścią  w najwyższym punkcie góry. Dziś znajduje się tu Muzeum Broni od czasów średniowiecza do początku XX wieku. Wieżę Guaitę i Cestę łączy ze sobą alejka zwana „Przesmykiem Czarownic” funduje nam ona wspaniałe widoki na obie wieże, ale i całą okolicę.

Trzecia wieża to Montale przystosowana do funkcji wieży strażniczej, by chronić lewą część wzgórza. Jest to pojedyncza budowla, sprawia wrażenie elementu wyrwanego z całej koncepcji.  Koncepcji twierdzy, niedokończonej, której mieszkańcy nie mieli potrzeby dalej budować.

 

Basilica del Santo – Kościół Parafialny

Obecny Kościół Parafialny wybudowano w latach 1826-1838 na miejscu starego. Dziś wiadomo, że był to błąd aby rozebrać  najcenniejszy pomnik chrześcijaństwa  w republice z nawą pochodzącą z V-VI wieku naszej ery i postawić okazały nowy  kościół.  Kościół ten wzniesiony w stylu neoklasycznym  w 1926 roku podniósł papież Piusz XI do rangi Bazyliki Mniejszej.

Bazylika przyciąga dziś tłumy zwiedzających. Bardzo mocno przestrzegany jest tutaj odpowiedni strój. W upalne dni nie można wejść z odsłoniętymi ramionami, czy w krótkich szortach. Przy wejściu można wypożyczyć duże chusty, które okryją sylwetkę.

Wejście do kościoła to piękne schody i kolumny korynckie, które znajdują się również wewnątrz bazyliki. Główny ołtarz to marmurowa statua Świętego Założyciela miasta, poniżej pod ołtarzem, część relikwii Św. Marino.

Bardzo ciekawa jest historia św. Marino, który uznawany jest tutaj za patrona i założyciela grodu. Na każdym kroku znajdują się jego rzeźby, obrazy, posągi. Jego historia będzie nowym wpisem a tymczasem poniżej zdjęcia wyjątkowego klimatu miasteczka.

 

 

Bibliografia:

Notatki z podróży.

Przewodnik turystyczny po mieście: „San Marino”

Bądź ze mną na bieżąco na Facebooku

Bądź ze mną na bieżąco na Facebooku!

Obserwuj mój profil na Facebooku!