Miasto Miśnia znajduje się niedaleko Drezna. Urzekło mnie swoimi pięknymi i zadbanymi uliczkami ale głównym celem naszej podróży było dotarcie do Muzeum Porcelany i przyjrzeniu się z bliska procesowi jej produkcji. Samo muzeum jest miejscem, którego długo nie zapomnę, bo idealnie trafia w moje gusta. Gusta miłośniczki dekorowania mieszkania i stołu, fanki filiżanek, kubeczków i dzbaneczków oraz chomikowania ich i upychania w komodach i kredensach. Czasem ich używania… ha ha. Marzę, aby wpaść do przymuzealnego sklepu z grubym portfelem. Jednym słowem dopadła mnie choroba porcelanowa, w języku niemieckim Porzellankrankheit.
Manufaktura porcelany znajdowała się w Miśni początkowo na Zamku Albrechsburg a od 1916 roku w wybudowanej do tego celu hali przy Talstrasse 9. Sam budynek z zewnątrz nie zachwyca bo wygląda jak betonowy moloch. Ale wnętrze jest już bardzo przyjemne. Ślicznie oświetlone, przestrzenne, świetnie przygotowane dla turystów, którzy nie wiedzą, w którą stronę iść i się rozglądają. Eleganckie napisy, dyskretne strzałki oraz połysk porcelany mówią wszystko. Tam, gdzie docierało się na początku, czyli prawie z ulicy to był outlet. Porcelana wyprzedażowa, droga. Tam, gdzie zeszliśmy po warsztatach do ekskluzywnej przestrzeni to sklep z cenami regularnymi, super drogo. A tam, gdzie cen nie było to część wystawowa, czyli muzeum dzieł sztuki, porcelana bezcenna. To tylko takie uproszczone spostrzeżenia blondynki.
Oczywiście wstępnie przed wejściem do sal muzealnych i sklepu należało w garderobie zostawić plecaki, torby, kurtki. Zabrałam tylko telefon i aparat fotograficzny, to w moim stylu. Dopiero później zrozumiałam, że to konieczne. Konieczne aby czegoś nie roztrzaskać w sklepie i tym samym popaść w długi. Cena porcelanowego zegara, który stał na wyciągnięcie ręki to 75 tysiecy euro.
Wytwarzanie porcelany, które jest czasochłonnym procesem bo wieloetapowym oraz wymagającym precyzji i pewnej ręki, przedstawię w kolejnym wpisie. Osobiście bardzo koncentrowałam się aby podziwiać dzieła światowej sztuki współczesnej w potężnym obiekcie utrzymanym w neoklasycznym stylu. Całość muzealna pozostała w tej samej formie w jakiej oddano muzeum do użytku, czyli od 1916 roku. Witryny i stoły z ciemnego bejcowanego dębu. Chronologiczny układ wystawionych dzieł od najstarszych, bo z 1710 roku pokazuje gusta i trendy minionych epok.
Oprócz muzeum i sal warsztatowych mieszczą się tu: sklep, outlet, restauracja i kawiarenka, gdzie wszystko serwowane jest oczywiście w miśnieńskiej porcelanie.
Muzeum Porcelany czynne jest od 9.00 do 18.00 w sezonie a zimą godzinę krócej do 17.00.
Wstęp do muzeum kosztował mnie 10 euro. Ale ceny najlepiej sprawdzić przed wyjazdem na stronie internetowej manufaktury.
MEISSEN to dziś niemiecka marka znana na całym świecie z 300 sklepami firmowymi w 30 krajach. W muzeum miśnieńskim mieliśmy też okazję obejrzeć najpiękniejsze limitowane dzieła z kolekcji 2018 roku w obłędnych cenach.
